Δόξα τον Αλλάχ – Είμαι άθεος / Amed Sherwan & Katrine Hoop (ΑΜΕΝΤ ΣΕΡΓΟΥΑΝ / ΚΑΤΡΙΝ ΧΟΥΠ)

Το βιβλίο «Δόξα τον Αλλάχ – Είμαι άθεος» είναι η καταγραφή των βιωμάτων του ίδιου του συγγραφέα Άμεντ Σερουάν, ο οποίος με τη καθοριστική βοήθεια της κοπέλας του Κατρίν Χούπ, δημιούργησαν ένα αξιόλογο σύγγραμμα το οποίο ξεχειλίζει από συναισθήματα, θρησκευτικές προκαταλήψεις και δυσβάσταχτα κατεστημένα. 

Ένας ατίθασος και παράξενος Κούρδος, ένα παιδί με διάσπαση προσοχής, μια διάγνωση που πήρε ως ενήλικας, αποφασίζει να απαλλαγεί από τις θρησκόληπτες πεποιθήσεις του Ισλάμ και γίνεται μάρτυρας απάνθρωπων συμπεριφορών.

 Με έναν πατέρα που θεωρεί ότι το ξύλο θα συνετίσει τον γιό του και μια μητέρα που τον τρέχει σε εξορκισμούς, ο ίδιος φυλακίζεται από τις αρχές, βασανίζεται ακόμη και με ηλεκτροσόκ και μετά από παρότρυνση και βοήθεια της οικογένειας του που επιθυμεί διακαώς να απαλλαγεί από την παρουσία του, βρίσκεται πρόσφυγας στη Γερμανία.

 Η περίοδος που ακολουθεί είναι γεμάτη έντονες στιγμές, που θα σημαδέψουν τη ζωή και τον χαρακτήρα του. Μια απόπειρα αυτοκτονίας, η χρήση ναρκωτικών ουσιών, οι κρίσεις πανικού και ο συνεχής φόβος για την ταμπέλα της αθεΐας που προσπαθεί να υποστηρίξει, θα τον καταρρακώνουν στερώντας του τη δυνατότητα να εγκλιματιστεί και να εναρμονιστεί με τη νέα πραγματικότητα.

 Ως αναγνώστες, θα έρθουμε αντιμέτωποι με τα προβλήματα των μεταναστών κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, με το θέμα αναγνώρισης των προσφύγων που αναζητούν μια θέση στην ευημερία, τον αποκλεισμό τους από τα κοινωνικά, τη στέρηση ελευθερίας που βιώνουν καθημερινά και γενικά το μεταναστευτικό πρόβλημα ολόκληρης της υφηλίου που απασχολεί πολλές χώρες.

 Οι ιστορίες του πρωταγωνιστή μας εναλλάσσονται από το παρόν, στο παρελθόν και την παιδική του ηλικία, μας παρουσιάζουν τη στάση των γονιών και της οικογένειας που απαιτεί την υποταγή των παιδιών τους, καυτηριάζει τους γάμους ανήλικων κοριτσιών και τη μειονεκτική θέση της γυναίκας στο Ισλάμ αλλά και την υποχρεωτική χρήση της μαντήλας σε κάθε τους έξοδο.

 Η απήχηση του κόσμου στη δήλωση αθεΐας του ήταν συγκλονιστική, πλην όμως πρέπει να αναφέρουμε την πληθώρα προβλημάτων που του δημιούργησαν και την κατακραυγή και τον πόλεμο των φανατικών οπαδών της θρησκείας που αντί να αναστείλουν τη δράση του, του έδιναν περισσότερη ώθηση να υπερασπιστεί τα προσωπικά του πιστεύω.

 Από κάθε βιβλίο που διαβάζω, απομονώνω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο «Δόξα τον Αλλάχ – Είμαι άθεος», κρατάω το παρακάτω:

«Η πίστη μοιάζει λίγο με ναρκωτικό. Αν έχεις περιθώριο επιλογής για το πότε και πόσο θα κάνεις χρήση, μπορείς να περάσεις πάρα πολύ καλά. Αν, όμως, ορίζει τη ζωή σου, τότε η εξάρτηση γίνεται αρρώστια. Αν πιστέψεις ότι αυτή είναι η μόνη αλήθεια, τότε έχεις πρόβλημα. Κι αν κάνεις κόλαση τη ζωή τη δική σου και των άλλων, τότε χρειάζεσαι θεραπεία».

 Το εν λόγω βιβλίο το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους αναγνώστες επιθυμούν να έρθουν αντιμέτωποι με τα προβλήματα ενός πρώην μουσουλμάνου και πρόσφυγα και να αντιληφθούν πως ο ασφυκτικός κλοιός του πρωτοκόλλου των θρησκειών στερεί από τους ανθρώπους ακόμη και την ανιδιοτελή αγάπη. 

 Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΛΕΜΒΟΣ.