Βιβλιοπαρουσίαση: «Μια φορά κι ένα παιδί, Η σπείρα»

Οπτικά, το βιβλίο δείχνει να ανήκει στην κατηγορία του παιδικού βιβλίου, ωστόσο, τα φαινόμενα απατούν, κι αυτό γιατί μπορεί να διαβαστεί τόσο από τα παιδιά όσο και από τους ενήλικες, δίνοντας το καθένα αναγνωστικό κοινό ξεχωριστά τη δική του διάσταση, ενώ λαμβάνει διαφορετικά μηνύματα.

Σουρεαλισμός, ψυχολογία και ευαισθησία είναι οι τρεις λέξεις που έρχονται αυτόματα μπροστά μου, θέλοντας να προσδιορίσω τη γραφή της Αντιγόνης Βουτσινά.

Το θηλυκό. Το παιδί. Το κορίτσι. Η γυναίκα. Η μάνα. Όλες οι έννοιες μαζί να στροβιλίζονται στις σελίδες του βιβλίου, άλλοτε προς τα μέσα και άλλοτε προς τα έξω, με τη συμβολή μιας σπείρας.

Το τέλος του βιβλίου είναι μια άνω τελεία. Η συγγραφέας δεν μας χορταίνει με την πρώτη. Μετά τη Σπείρα, ακολουθούν το Βέλος και ο Κύκλος. Τα αναμένουμε.

Καλή σας ανάγνωση

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Αν έχετε αποφασίσει πως είστε οι καλύτεροι γονιοί που υπάρχουν, αν πιστεύετε πως οι δικοί σας γονείς τα έπραξαν όλα σωστά, αν φοβάστε να αφουγκραστείτε το παιδί που υπήρξατε κάποτε ή το παιδί που έχετε φέρει στον κόσμο, τότε όχι, μη διαβάσετε αυτό το βιβλίο.

Οι Εκδόσεις Φουρφούρι με χαρά σας παρουσιάζουν το «Μια Φορά κι Ένα Παιδί», της Αντιγόνης Βουτσινά, ένα βιβλίο για μαμάδες, κόρες και την ανατροφή τους. Λιτό, αποδομητικό, αποκαλυπτικό, ιδιαίτερο, που ενεργοποιεί και προβληματίζει…

Για την συγγραφέα:

Γεννήθηκα με καισαρική τομή. Βλέπω τα πράγματα σπειροειδώς  ψάχνοντας τον ομφαλό τους. Αυτό έχει ένα κόστος, λένε οι οφθαλμίατροι. Όπως όλα, απαντάω εγώ κι αυτός ο διάλογος κρατάει σαρανταπέντε χρόνια.