Η παιδαγωγική αξία της Ποίησης

Η Ποίηση είναι πολιτιστική κληρονομιά ενός λαού. Από αυτήν απορρέουν τα ίχνη, ο χαρακτήρας, η ιστορία του τόπου μέσα στον οποίο αναπτύχθηκε.

Με την ποίηση δεν χάνουμε την επαφή με το “θείο” εντός μας. Αν δεν υπάρχει στην καθημερινότητά μας, τότε βιώνουμε επίφαση ζωής.

Η ποίηση, γέννημα του ρήματος ποιώ = δημιουργώ, μας κάνει δημιουργούς. Με την Ποίηση δεν αποποιούμαστε την καθημερινότητα και τη χρησιμότητά της στη δημιουργία αλλά την ενηλικίωση, όπου μέσα από αυτή διαστρεβλώνεται η ποιητική ματιά του κόσμου. Οι ποιητές δεν προσποιούνται τα παιδιά, ζουν στον ίδιο χωροχρόνο με αυτά γι’ αυτό και ποιούν με την ίδια ένταση και δύναμη. Μπορούν και εκποιούν την πρώτη ανάγνωση του κόσμου ανακατατάσσοντας και δημιουργώντας από το ίδιο “είναι” ένα νέο τρόπο αντίληψης του θεατού και αθέατου, ορίζοντας το συναίσθημα κέντρο του κόσμου αυτού που λυτρώνει, παρηγορεί, παιδαγωγεί, εξυψώνει, ευχαριστεί, ομορφαίνει.

Ο ρόλος της Ποίησης είναι λυτρωτικός, όπως όλων των τεχνών, ενάντια στον ορθολογισμό και τον βασανισμό της ζωής ενώ η παιδαγωγική της δύναμη δρα ως μορφωτικό αγαθό ενάντια στην εκρίζωση των δημιουργικών δυνάμεων του παιδιού. Λογοτεχνία και παιδαγωγική καλλιεργούν και μορφώνουν τον άνθρωπο από την αρχή ως το τέλος της ύπαρξής του. Ενεργοποιούν, οξύνουν την κριτική σκέψη, την αισθητική ουσία και τον προβληματισμό, τη φαντασία και το συναίσθημα. Αισθητική παιδεία και συναισθηματική νοημοσύνη αναπνέουν μέσα από την Ποίηση στοχεύοντας στον στοχασμό και όχι στην αδρανοποίηση του ανθρώπου.

Η Ποίηση παρούσα σε όλα τα πεδία νοημοσύνης

Η παιδαγωγική της αξία έγκειται στο γεγονός ότι η Ποίηση ενεργοποιεί όλα τα πεδία νοημοσύνης. Λέξεις, ήχοι, χρώματα, κίνηση και ρυθμός, αριθμοί, εν-συναίσθηση. Δημιουργία.

Οι μαθησιακές ευκαιρίες που προσφέρει η Ποίηση διακρίνονται σε αυτή την ευχαρίστηση της γλώσσας, στο παιχνίδι της μουσικότητας με το αφτί, στην ανακάλυψη της σημασίας των εννοιών που αναδεικνύει. Προσφέρει εικόνες με τις λέξεις, ψυχαγωγεί, ισορροπεί με τη ρυθμική αρμονία των ταιριασμένων λέξεων δημιουργεί ακροατές καλλιεργώντας πνευματικό ακρόαμα, αναπτύσσει την αφηγηματική τέχνη.

Ο αμερικανός ποιητής Ρόμπερτ Φροστ κάπου λέει πως

«Ποίηση είναι όταν ένα συναίσθημα έχει βρει τη σκέψη και η σκέψη έχει βρει λέξεις».

Η Ποίηση συμβάλλει μοναδικά στην υγιή συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών, η οποία δε σταματά παρά μόνο με την ανθρώπινη απώλεια. Χρησιμοποιώντας τον λόγο για την έκφραση των συναισθημάτων, επιτυγχάνεται και η καλύτερη διαχείριση των συναισθημάτων.

Στον γνωστικό τομέα, η Ποίηση βρίσκεται ενεργά παρούσα στην αγωγή, στην εκπαίδευση, στην κριτική θεώρηση, στη βιωματική επικοινωνιακή εκπαίδευση, στην ανάπτυξη του λόγου των μικρών παιδιών. Η γλωσσική καλλιέργεια μέσω της Ποίησης ενισχύει το γλωσσικό αίσθημα και εμπλουτίζει το λεξιλόγιο αλλά και τη φαντασία με τις εικόνες που μορφοποιεί από μία σειρά επιλεγμένων και επιμελώς στοιχισμένων λέξεων.

Η Ποίηση, εφόσον το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον μυεί, ενισχύει και προωθεί την Ποίηση, μπορεί να εντάσσει με ασφάλεια το παιδί μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα, μαθαίνοντάς του αξίες και θέσεις της κοινωνίας που μεγαλώνει, περνώντας του παράλληλα παγκόσμιες έννοιες και κοινωνικές αρετές.

Ποίηση και αισθητική παιδεία

Η αισθητική παιδεία αναπτύσσεται μέσα από την Ποίηση, η ομορφιά, η ευχαρίστηση μέσα από τη συγκίνηση του ωραίου που δημιουργείται με τη σκέψη η οποία επεξεργάζεται τις εικόνες που η Ποίηση μορφοποιεί ενεργοποιώντας μοναδικά τη φαντασία του κάθε παιδιού.

Ποίηση και φαντασία, δημιουργική σκέψη, όνειρο, συναίσθημα, ομορφιά, συγκίνηση, αισθητική, αξίες, έννοιες, κοινωνία, ήθη, γλώσσα, στοχασμός. Όλα όσα χρειάζεται το παιδί για να αναπτυχθεί επιτυχώς ώστε ως ισορροπημένοι άνθρωποι να μπορέσουν να μετασχηματίσουν τις νέες κοινωνικές οδούς για μία ανθρωπότητα γεμάτη αρετές και εφαρμοσμένες ανθρώπινες έννοιες, επίτευγμα που άλλες γνωστικές επιστήμες σχεδόν αδυνατούν να το κατορθώσουν ακόμα και σήμερα.