“Το ΑΛΟΓΟ που δεν ΠΟΛΕΜΟΥΣΕ” της Σοφίας Πολίτου-Βερβέρη και εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια.
ΤΟ ΣΩΜΑ-ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ
Θα ξεκινήσω την παρουσίασή μου από το βιβλίο ως ύλη. Αποτελείται από 64 σελίδες μεγάλου πάχους, κάτι που για πολλούς ίσως να μην έχει περάσει από το μυαλό, αλλά αυτή η εμμονή μου στην ανατομία, την ποιότητα του χαρτιού και του σώματος ενός βιβλίου υποδηλώνει την αγάπη των συντελεστών προς αυτό, ειδικά τις μέρες που διανύουμε. Μπράβο, λοιπόν στις εκδόσεις Φουρφούρι, διότι πρόσεξαν, όπως έπρεπε, αυτό το βιβλίο.
Το μαλακό του εξώφυλλο επίσης αρκετά παχύ με πορτοκαλί ράχη και άσπρο φόντο που δένουν απόλυτα με την εκπληκτική τεχνοτροπία της εικόνας της Ναταλίας Καπατσούλια σε παλέτες κίτρινου, μπλε, πορτοκαλί, και μαύρου.
Η σωστή εκδοτική επιμέλεια του κάθε βιβλίου ελκύει τον αναγνώστη ώστε να το πιάσει στα χέρια του και να αισθανθεί ότι κρατάει ένα καλό βιβλίο, προσεγμένο αισθητικά και τυπογραφικά με στόχο να σε ταξιδέψει σε ταξίδια μακρινά.
Στα γραπτά της συγγραφέως, Σοφίας Πολίτου-Βερβέρη διακρίνω μια ήρεμη θάλασσα. Πάντα όταν τη διαβάζω γράφει λιτά και απλοϊκά σαν να σε γαληνεύει ακόμα και όταν οι συνθήκες είναι αντίξοες.
Μια μπλε τυπογραφική διαφοροποίηση.
Εξωτερικά, λοιπόν, βλέπετε μόνο μια πινελιά του μπλε, αλλά εσωτερικά η θάλασσα ρέει ασταμάτητα.
Ξαφνικά οι τίτλοι στις σελίδες μετατρέπονται σε μπλε. Το ίδιο και οι πρώτες λέξεις κάθε παραγράφου.
Η γραμματοσειρά μεγάλη και ευδιάκριτη και σίγουρα αυτός ο έξυπνος διαχωρισμός τους με χρώμα-ένας είδος τυπογραφικής διαφοροποίησης- κρατάει τον αναγνώστη αιχμάλωτο του κειμένου.
Το βιβλίο αποτελείται από 7 παραμύθια απ’ όλο τον κόσμο. Μέρη και πολιτισμούς που τα παιδιά δεν γνωρίζουν και δεν είναι εξοικειωμένα με αυτά. Και αυτό είναι το μυστήριο σε αυτές τις αφηγήσεις, οι οποίες μου θύμισαν αυτές της παιδικής μου ηλικίας που άκουγα κάθε βράδυ πριν με πάρει ό ύπνος.
ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Το κορίτσι Αλταντσεγκτσεγκ, που στη χώρα του γαλάζιου ουρανού σημαίνει χρυσό λουλούδι, συναντάει το άλογο που δεν πολεμάει.
«Τα άλογα στη χώρα του γαλάζιου ουρανού είναι πολεμιστές.»
Μα το άλογο φεύγοντας ρώτησε το κορίτσι:
«Ξέρεις, κορίτσι ,τι είναι πόλεμος;»
Μέσα από το πρώτο παραμύθι ο αναγνώστης παίρνει πολλές πληροφορίες για τη ζωή των νομάδων.
Το ταξίδι συνεχίζεται με τον ψαρά Τοακάι από ένα χωριό της Ιαπωνίας και τις προσπάθειές του να κρατηθεί ζωντανός, όταν η θάλασσα φουρτούνιασε και τράβηξε μακριά και αυτόν και τον φίλο του.
Συνεχίζουμε με τον Γκανού τον γιο του πολεμιστή από την Αφρική. Εκεί οι παραλληλισμοί και οι συμβολισμοί για να αισθανθεί ο αναγνώστης τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στην Αφρική την εξαθλίωση -και αυτό είναι που τους κάνει πολεμιστές- είναι συνταρακτικοί και μου αγγίξαν την καρδιά. Τι απέγινε ο Γκανού; Τον έπιασε η χλωμή κυρία με της τσέπες της όπως έκανε και με τους φίλους του; Μένει να το διαβάσετε.
Ο αποχωρισμός της αρκούδας από το κορίτσι είναι άλλο ένα συγκινητικό παραμύθι.
Ξέρετε αυτές οι συμβολικές ιστορίες αγγίζουν την καρδιά των παιδιών μας και όχι μόνο. Δοκιμάστε να τις αφηγηθείτε και τότε θα συνειδητοποιήσετε ότι εσείς τα έχετε μεγαλύτερη ανάγκη.
Απλά εσείς ξέρετε την αλήθεια για τα δύστυχα παιδιά της Αφρικής, για παράδειγμα, τα παιδιά μας όχι.
Πρέπει να τα μάθουν;
Ναι πρέπει, γιατί αυτό που διαπιστώνω είναι η έλλειψη ενσυναίσθησης που προκαλείται από την αποκόλληση του ατόμου από την πραγματικότητα και την προσκόλλησή του στους ψεύτικους κόσμους των σόσιαλ μίντια που πάντα φαντάζουν ιδανικοί.
Και συνεχίζουμε το ταξίδι μας στην Σερβία με τον Γιον και την κόκκινη καραμούζα
«αυτοί που ήξεραν την ψυχή του, τον φώναζαν κόκκινη καραμούζα»
Στο «Το τέλος και η αρχή» ο άνθρωπος κάνει σε κάθε στοιχείο που αντικρύζει την ερώτηση από που έρχονται» και « που πάνε». Ένας κορυδαλλός μόνο του απαντά.
Αγκαλιάζει κάθε σπόρο της φύσης σαν τα βλέπει όλα τελευταία φορά
«Παίρνει στη χούφτα του λίγο χώμα, το μυρίζει και αισθάνεται σαν να μην γνώρισε τίποτα κακό από τη ζωή.»
Και το ταξίδι τελειώνει με «Το τραγούδι της Πέτρας».
Σε όλο το ταξίδι, μας συνεπαίρνουν οι εικόνες της Ναταλίας Καπατσούλια που ταιριάζουν και ολοκληρώνουν απόλυτα την αίσθηση των εξωτικών για εμάς κόσμων, μέσω ενός μπλε ταξιδιού.
Ένα υπέροχα δομημένο βιβλίο, με απίστευτη εικονογράφηση και την μαγική-ήρεμη πένα της Σοφίας.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα!
Η Σοφία Πολίτου – Βερβέρη γεννήθηκε στην Αθήνα, μεγάλωσε στον Πειραιά, ζει στη Ραφήνα. Σπούδασε μουσική και άλλα. Είναι παντρεμένη κι έχει δύο παιδιά. Κειμενογραφεί και με το ψευδώνυμο S.Equinoux.
ΣΥΝΟΨΗ
Γυρίστε και γνωρίστε τον κόσμο ολόκληρο μέσα από επτά συναρπαστικές ιστορίες!
Ιστορίες που υφαίνουν έναν κόσμο πολύχρωμο και οικείο και σας ταξιδεύουν στα πέρατα της Γης. Ένας τόπος όπου παιδιά και μεγάλοι ζουν τις δικές τους περιπέτειες.
Οι Εκδόσεις Φουρφούρι με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζουν Το Άλογο που Δεν Πολεμούσε, τη συλλογή ιστοριών της Σοφίας Πολίτου – Βερβέρη με τη «ζεστή» εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια για μικρούς, φιλομαθείς αναγνώστες.
Η μικρή Αλταντσεγκτσέγκ που χορεύει πάνω στη ράχη του αλόγου, η απίστευτη θαλασσινή περιπέτεια του ψαρά Τοακάι, ο Γκανού, ο γιος του ατρόμητου Αφρικανού πολεμιστή, ένα κορίτσι που κάνει παρέα με μια αρκούδα, ο Γιον και η κόκκινη καραμούζα του, ο άνθρωπος με το πλατύ καπέλο και οι σιωπηλές γυναίκες που αναζητούν το τραγούδι της ζωής ξεδιπλώνουν με τρυφερότητα το νήμα της αφήγησης.
Επτά μοναδικές ιστορίες που μοιάζουν με… παραμύθια και θα σας μείνουν έτσι κι αλλιώς αξέχαστες.
