/

Ζήλεια

Η κινητήριος δύναμη ενός τοξικού μπουμερανγκ

1 min read

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει αισθανθεί αυτό το συναίσθημα στα αρχικά στάδια της ζωή του τουλάχιστον. Η αναγνώριση του συναισθήματος αυτού και η έγκυρη αντιμετώπισή του εσωτερικά μπορεί να το κρατήσει σε φυσιολογικά πλάισια.Τι συμβαίνει όμως όταν η ζήλεια γίνεται ανεξέλεγκτη και μετατρέπεται σε ένα τοξικό μπούμερανγκ; Και το λέω μπούμερανγκ γιατί απλά πάντα τέτοιου είδος συμπεριφορές πάντα επιστρέφουν.


Τους ικανούς ζηλεύουν, τους ταλαντούχους βλάπτουν, τους μεγαλοφυείς μισούν


υποστήριζε ο Νικολό Παγκανίνι.

 

Αλλά ακόμα και στις πιο μικρές κοινωνίες η ζήλεια κυριαρχεί σε απλές στιγμές χαράς, τύχης ή  επιτυχίας των συνανθρώπων μας.

Η ζήλεια μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες όπως  το αίσθημα της ανασφάλειας.

Η ζήλεια και ο φθόνος είναι συνήθως αλληλένδετα. Συχνά η ζήλεια δημιουργεί τον φθόνο που προκαλεί  ανταγωνισμό εναντίον των  ανθρώπων  που το κάθε άτομο που φθονεί   θεωρεί  πετυχημένους για τους δικούς του λόγους.

 

Ζήλια είναι ο φόβος της σύγκρισης

Max Frisch

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση του ατόμου είναι λοιπόν βασικός παράγοντας. Η έντονη χρήση πλέον των μέσων κοινωνικής δικτύωσης εντείνει το συναίσθημα της ζήλειας το οποίο μετατρέπεται σε ένα τοξικό μπούμερανκ.

Τι σημαίνει τοξικό μπούμερανκ;

Όταν το άτομο δεν μπορεί να ελέγξει την ζήλεια του αυτό εξελίσσεται σε κάτι πολύ επικίνδυνο που το λένε τοξικότητα. Ενώ λοιπόν θα περιμέναμε να ανακαλύψει κάποιος την αξία του μέσα από μια εποικοδομητική σύγκριση με κάποιον άλλον ,ο άνθρωπος που φθονεί και δεν έχει την ικανότητα να αναστοχαστεί θα κάνει ότι περνά από τις δυνάμεις του για να καταστρέψει αυτόν που φθονεί.

Γι’ αυτό και στις μέρες μας πλέον επικρατεί η λογική του να απομακρύνουμε τους τοξικούς ανθρώπους γιατί συνήθως είναι άνθρωποι με καταστροφικές για τους άλλους  και κυρίως για τους εαυτούς τους συμπεριφορές .

Τακτικές του τοξικού ανθρώπου είναι η συκοφαντία και το ψέμα. Αυτά ενώ αρχικά χρησιμοποιούνται προς όφελος του τοξικού ανθρώπου που προσπαθεί να μειώσει τον συνάνθρωπο που φθονεί πάντα υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι στον δρόμο που είναι αρκετά συνειδητοποιημένοι  αναγνωρίζουν την τοξικότητα και την σταματούν.

Αυτό λέγεται απόρριψη. Η απόρριψη αυτή δηλητηριάζει ακόμα περισσότερο τον φθονερό άνθρωπο ο οποίος δεν είναι πλέον ψυχικά υγιής .Για να κρατηθεί ο τοξικός άνθρωπος γαντζώνεται σε άλλους τοξικούς όπου εκεί ενώ βρίσκει μια είδους παρηγοριά δεν αργεί η ώρα που θα γυρίσει και αυτό εναντίον του. Διότι οι αληθινές σχέσεις βασίζονται στην αμοιβαία εκτίμηση, σεβασμό και ειλικρίνεια. Το θολωμένο από τον φθόνο και την ζήλεια μυαλό  δεν είναι ικανό να δημιουργήσει τέτοιες σχέσεις.

Η ζήλεια που έχει πλέον εξελιχθεί σε τοξικότητα όταν παύσει να διοχετεύεται προς τα έξω διαλύεται μέσα στον παθών ως δηλητήριο προκαλώντας και προβλήματα υγείας.

 

Πώς λοιπόν αποφεύγουμε η ζήλεια μας να εξελιχθεί σε τοξικό μπούμερανγκ;

 

  • Παραδεχόμαστε ότι είναι φυσιολογικό να ζηλεύουμε. Είναι και αυτό ένα ανθρώπινο συναίσθημα.
  • Προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε την αιτία της ζήλειας και να κατανοήσουμε ότι αυτό που λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός. Ο άνθρωπος που μπορεί κάποιος να ζηλεύει πιθανόν να έχει περάσει αμέτρητες δυσκολίες και να έχει λυγίσει πολλές φορές. Βρείτε τον λόγο που έχετε αυτή την ανασφάλεια και αλλάξτε τον τρόπο που σκέφτεστε. Αποδεχτείτε  τον εαυτό σας.
  • Σταματάμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους και δίνουμε τον δικό μας ορισμό της επιτυχίας. Επιτυχία είναι για τον αστροναύτη να πατήσει στο φεγγάρι αλλά για κάποιον άλλον επιτυχία είναι να κερδίσει το χαμόγελο της κοπέλας του ή να περάσει μια χαρούμενη μέρα!
  • Μην πιστεύετε ότι βλέπετε στα μέσα δικτύωσης ή περιοδικά. Πιθανόν θα πρέπει να μειώσετε και την χρήση τους.
  • Βάζετε στόχους και είστε πάντα με θετικούς ανθρώπους!
  • Αναγνωρίζετε την ικανότητα του άλλου ανθρώπου. «Είναι εκεί γιατί το αξίζει». Αυτή  η φράση είναι το μεγαλείο της ανθρωπιάς και της σοφίας. Να μπορεί ένας άνθρωπος να εκτιμά τον άλλον χωρίς να τον φθονεί. Και μόνο τότε θα πετύχει και ο ίδιος.

Οι πιο ένδοξες στιγμές της ζωής δεν είναι οι λεγόμενες μέρες επιτυχίας, αλλά, περισσότερο, οι μέρες εκείνες που, μετά από απόρριψη και απελπισία, αισθάνεσαι να μεγαλώνει μέσα σου η θέληση για ζωή και η υπόσχεση για μελλοντικά επιτεύγματα.

Γκυστάβ Φλωμπέρ


 

 

 

@vsgourelli

Vicky Sgourelli Author /Publisher at Books with Shoes Publications and Unspotted magazine, EFL/SEN Teacher and Head Director of studies and founder of L.O.V.E (Learn Only Via Empathy) private Language school.