Κάμερες στην τάξη

Νομίζω ότι ήδη είμαστε όλοι ενήμεροι για την πρόθεση της κυβέρνησης να βάλει κάμερες στα σχολεία ώστε να αναμεταδίδεται το μάθημα ζωντανά στις οθόνες των παιδιών που δεν μπορούν να παρίστανται στην τάξη.

Είναι σίγουρο ότι η πανδημία έχει αλλάξει τα πράγματα και εμείς πρέπει να προσαρμοστούμε και κάποιοι να κάνουμε πίσω ώστε να αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητές μας.

Η πανδημία ακόμα υπάρχει. Και υπάρχουν και συζητήσεις για επανεμφάνιση του ιού τον χειμώνα κάτι που απεύχομαι. Πώς πρέπει να προετοιμαστούμε εκπαιδευτικά λοιπόν;

Ας υποθέσουμε ότι ένας αριθμός παιδιών μπορεί να μάθει μέσω σύγχρονης ή /και ασύγχρονης εκπαίδευσης. Ας υποθέσουμε επίσης ότι υπάρχει και ένας αριθμός παιδιών που χρειάζεται τον εκπαιδευτικό δίπλα του.Ας υποθέσουμε επίσης ότι ένας αριθμός γονέων δεν θέλουν να υπάρχει κάμερα και ένας άλλος αριθμός δεν έχει πρόβλημα υπό προϋποθέσεις. Με αυτές τις υποθέσεις θα κινηθούμε παρακάτω.

Όταν,λοιπόν, ο εκπαιδευτικός έχει δύο ειδών ακροατήρια δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Ποια είναι αυτά τα είδη;

Η Κάμερα που απευθύνεται. Εάν έχετε προσέξει στις τηλεοπτικές εκπομπές οι καλεσμένοι ή οι δημοσιογράφοι έχουν συγκεκριμένο λόγο, δεοντολογικό, αλλιώς υπάρχουν κυρώσεις, και μια ιδιαίτερη σωματική στάση. Αυτό το διδάσκονται στην δημοσιογραφία και μεταδίδουν τις οδηγίες στους καλεσμένους τους ώστε να είναι προσιτοί στους τηλεθεατές. Εάν υπάρχει κοινό στο στούντιο αυτό καθοδηγείται από stage manager. Το να μπορεί κάποιος να μεταδώσει μηνύματα μέσα από μια κάμερα είναι ολόκληρη επιστήμη.
Πιστεύω ότι τα εκπαιδευτικά βίντεο στο YouTube θα ήταν πιο αποτελεσματικά εφόσον θα μπορούσαν τα παιδιά να τα δουν στο δικό τους χρόνο και ρυθμό για να κατανοήσουν καλύτερα.
Διαφορετική πρέπει να είναι και η διάλεξη και σχέση του εκπαιδευτικού προς τους μαθητές του στην τάξη( δια ζώσης) που πρέπει να αλληλοεπιδρούν. Εάν δεν αλληλοεπιδρούν τότε γιατί να πάνε στο σχολείο και γιατί να μην έχουμε ένα ρομπότ να κάνει αυτή την δουλειά;
Φανταστείτε το σενάριο να συμβεί κάτι στην τάξη την ώρα που ο εκπαιδευτικός παραδίδει το μάθημα διαδικτυακά. Που τάξη είναι ,με αρκετά παιδιά και πάντα κάτι συμβαίνει. Τι θα πει ο εκπαιδευτικός; Διακόπτουμε την ροή του προγράμματος για κάτι έκτακτο; Και έχοντας αυτό στο μυαλό τους οι εκπαιδευτικοί, θα μπορούν να διακρίνουν τις ανάγκες του κάθε μαθητή μπροστά τους; Δεν μιλούν τα παιδιά όταν δεν καταλαβαίνουν κάτι. Όχι όλα. Φαίνεται από το βλέμμα τους, την έκφραση του προσώπου τους και την στάση του σώματός τους.

Να έχουμε υπόψιν ότι εξαιρούμε το είδος ακροατηρίου που στόχο έχει την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού καθημερινά. Εκεί πρέπει να εντοπιστούν μέσα από διάλογο εκπαιδευτικών και της κυβερνήσεως τα κίνητρα που αναφέρω παρακάτω. Μέλημά μας θα έπρεπε να είναι ,υπό αυτές τις συνθήκες, η μόρφωση των παιδιών από εκπαιδευτικούς που δεν αγχώνονται με συνέπειες στην υγεία τους μπροστά σε μια κάμερα καρτερώντας μαρτυρικά μια αξιολόγηση από οποιοδήποτε εμπλεκόμενο.Σίγουρα υπάρχουν καλύτεροι τρόποι αξιολόγησης.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Θα πρότεινα λοιπόν πρόσληψη εκπαιδευτικών και κατηγοριοποίηση της εκπαίδευσης τους σε δια ζώσης και εξ αποστάσεως. Δεν μπορούμε όλοι να τα κάνουμε όλα.

Για να είμαστε αποτελεσματικοί θα πρέπει να εκπαιδευτεί ο καθένας εκεί που του ταιριάζει, νιώθει άνετα και επιθυμεί ώστε να κάνει σωστά την δουλειά του. Αυτό δεν θέλουμε όλοι;

Η λύση για να μάθουν όλα τα παιδιά είναι περισσότερες προσλήψεις, εξειδίκευση και διαχωρισμός τους σε δια ζώσης και εξ αποστάσεως.

Η συζήτηση με τον εκπαιδευτικό τομέα είναι απαραίτητη. Γιατί τα κίνητρα, που ανέφερα πιο πάνω, κάθε τροπολογίας και αλλαγής πρέπει να εξετάζονται μιας και οι αντιδράσεις εξαρτώνται από αυτά. Εάν είναι η αξιολόγηση, νομίζω ότι υπάρχουν καλύτεροι και λιγότερο ανώδυνοι από αυτό. Εάν λοιπόν το κίνητρο είναι η εκπαίδευση των παιδιών σε έκτακτες ανάγκες όπως της πανδημίας, τότε λύσεις υπάρχουν.

Εάν υπάρχει οικονομική δυσκολία ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των εκπαιδευτικών ,νομίζω ότι προτεραιότητα κάθε κράτους εκτός από την υγεία πρέπει να είναι και η παιδεία. Είμαι σίγουρη και αποδείχθηκε από τις δωρεές ιδιωτών, συλλόγων και άλλων οργανισμών στην υγεία, οτι το ίδιο μπορεί να γίνει και στην παιδεία και από πόρους του κράτους με μια σωστή διαχείρηση.

Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων ,κινήτρων και καλής θέλησης και από τις δύο πλευρές μέσα σε λογικά και νομικά πλαίσια.