οι δίδυμοι
κατά καιρούς υπαινίσσονταν ότι είμαι μπάσταρδος και εγώ του είπα να ακούσει
Μπραμς, και του είπα να μάθει να μάθει να ζωγραφίζει και να πίνει και να μην τον
κυριεύουν οι γυναίκες και τα δολάρια
αλλά αυτός ούρλιαζε, Για όνομα του Χριστού θυμίσου τη μητέρα σου, θυμίσου τη χώρα σου,
θα μας πεθάνεις όλους!…
Διασχίζω το σπίτι του πατέρα μου (για το οποίο όφειλε 8.000$ μετά από 20 χρόνια στην ίδια δουλειά )και κοιτάζω τα νεκρά του παπούτσια
τον τρόπο που τα πόδια του λύγιζαν το δέρμα, σαν να φύτευε θυμωμένος τριαντάφυλλα, και όντως αυτό έκανε, και κοιτάζω το νεκρό του τσιγάρο, το τελευταίο του τσιγάρο
και το τελευταίο κρεβάτι στο οποίο κοιμήθηκε εκείνη τη νύχτα, και νιώθω ότι πρέπει να το στρώσω αλλά δεν μπορώ, γιατί ο πατέρας είναι πάντα ο αφέντης σου ακόμα και όταν έχει χαθεί .
Υποθέτω ότι αυτά τα πράγματα έχουν συμβεί πολλές φορές και δεν μπορώ
παρά να σκεφτώ ότι
το να πεθάνεις στο πάτωμα της κουζίνας στις 7’ το πρωί
την ώρα που κάποιοι άλλοι τηγανίζουν αβγά
δεν είναι τόσο σκληρό
εκτός κι αν συμβεί σε σένα
Βγαίνω έξω και μαζεύω ένα πορτοκάλι και ξεφλουδίζω το φωτεινό του τσόφλι.
τα πράγματα είναι ακόμα ζωντανά. το γρασίδι μεγαλώνει αρκετά καλά,
ο ήλιος στέλνει τις ακτίνες του κυκλωμένες από ένα ρωσικό δορυφόρο
ένας σκύλος γαυγίζει άσκοπα κάπου, οι γείτονες κρυφοκοιτούν πίσω από τα στόρια
είμαι ένας ξένος εδώ, και ήμουν (υποθέτω) κατά κάποιο τρόπο o αλήτης, και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι με περιέγραφε αρκετά καλά (ο γέρος και εγώ παλεύαμε σαν βουνίσια λιοντάρια ) και λένε ότι τα άφησε όλα σε κάποια γυναίκα στη Ντουάρτε αλλά δεκάρα δεν δίνω— ας τα πάρει. Ήταν ο γέρος μου
και πέθανε.
Μέσα, δοκιμάζω ένα γαλάζιο κοστούμι
πολύ καλύτερο από οτιδήποτε έχω φορέσει ποτέ
και κουνάω τα χέρια μου πάνω κάτω σαν σκιάχτρο στον άνεμο
αλλά μάταια:
δεν μπορώ να τον κρατήσω ζωντανό
άσχετα από το πόσο πολύ μισούσαμε ο ένας τον άλλον.
Φαινόμασταν ακριβώς ίδιοι, θα μπορούσαμε να ήμασταν δίδυμοι
ο γέρος κι εγώ : αυτό
έλεγαν. αυτός είχε τους βολβούς πάνω στο κόσκινο
έτοιμους για φύτευμα
ενώ εγώ ξάπλωνα με μια πόρνη από το τρίτο στενό.
πολύ καλά. επιτρέψτε μας αυτή τη στιγμή: να στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη φορώντας το κοστούμι του νεκρού μου πατέρα
περιμένοντας επίσης
να πεθάνω.
Μετάφραση: Βίκυ Σγουρέλλη
