Μελέτη έχει δείξει ότι υπάρχουν αυξημένα περιστατικά εθισμού στην οθόνη λόγω των διαδικτυακών μαθημάτων κατά τη διάρκεια της Πανδημίας και ότι υπάρχει συσχετισμός με ψυχιατρικές διαταραχές στα παιδιά.
Σύμφωνα με την έρευνα της Δρ. Jean M Twenge Ph.D. η οποία βασίζεται σε δείγμα 1.4 εκατομμυρίων εφήβων στις ΗΠΑ διεθνούς έρευνας από το 1970 γνωστής ως Monitoring the Future (MtF) ανακάλυψε ότι οι έφηβοι που περνούν περισσότερο χρόνο στις οθόνες τους είναι λιγότερο ευτυχισμένοι, έχουν περισσότερες πιθανότητες κατάθλιψης και τάσεις αυτοκτονίας. Η έντονη αύξηση της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και η μείωση της επαφής με ζωντανή παρουσία συνεισφέρουν στην αύξηση της δυστυχίας και κατάθλιψης.
Η Youth Risk Surveillance System έρευνα που διεξήχθη από το CDC αναφέρει ότι οι αρνητικές επιπτώσεις της χρήσης οθόνης παρουσιάζονται μόνο μετά από 2,5 και πάνω ώρες χρήσης.
Πηγή: https://www.psychologytoday.com/us/blog/our-changing-culture/201708/why-so-many-teens-today-have-become-depressed
Δεύτερη Έρευνα
Ανησυχία, λοιπόν όπως αναφέρει άλλη έρευνα, προκαλεί η αλλαγή συμπεριφοράς σε παιδιά που τώρα καλούνται να περνούν πολλές ώρες μπροστά στα κινητά τους, ταμπλετ ,λαπτοπ,υπολογιστές και τηλεοράσεις κατά την περίοδο της καραντίνας.
Τα παιδιά αναπτύσσουν συμπτώματα όπως ξηρά μάτια ,πονοκεφάλους και παρουσιάζουν συμπτώματα κατάθλιψης καθώς άγχος και αυπνία.
Παράλληλα έχει παρατηρηθεί φόβος όταν είναι ώρα για ύπνος, λάθη από απροσεξία, κρίσεις πανικού, λιγότερο ενδιαφέρον για τις δουλειές του σπιτιού και αδιαφορία στις αλληλεπιδράσεις με τους συνομήλικους τους.
Η μελέτη έχει διεξαχθεί από JK Lon Hospital. Στην έρευνα παρατηρήθηκε αύξηση της χρήσης οθόνης από 2,25 ώρες την ημέρα σε 8,30.Το 45% των παιδιών έχουν αυπνία ή διαταραχές ύπνου.65% των παιδιών αναφέρθηκε ότι απέκτησαν μεγαλύτερο εθισμό όταν ξεκίνησαν τα online μαθήματα.
Read more at:
Τρίτη Έρευνα
Τα ίδια περίπου συμπτώματα παρατηρούνται και σε παιδιά στην Αμερική σύμφωνα με την Washington Post.
O Matthew Biel υπεύθυνος του ψυχιατρικού τομέα παιδιών και εφήβων στο Georgetown University School of Medicine εξηγεί ότι “ο αγώνας που κάνουν τα παιδιά είναι τεράστιος. Ειδικά για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, καθυστέρηση στην ανάπτυξη ή κοινωνικά προβλήματα αλλά μπορεί επίσης να είναι δύσκολο και για τους νέους που απλά επιθυμούν την φιλία και την παρηγοριά αλλά και ανακούφιση της τελετουργίας του σχολείου”.
https://www.washingtonpost.com/education/2020/11/27/remote-learning-emotional-toll/?arc404=true
Εμπειρική μαρτυρία εκπαιδευτικού
Θα σας μιλήσω εντελώς εμπειρικά πλέον και ως εκπαιδευτικός. Στην πρώτη καραντίνα επέλεξα να μην κάνουμε μαθήματα. Ήμουν υγιής και έτοιμη ψυχολογικά να δουλέψω και εγώ και οι μαθητές μου με όρεξη το καλοκαίρι όταν ανοίξαμε.
Σε αυτή την καραντίνα θεώρησα ότι έπρεπε να κρατήσουμε μια τυπική επαφή. Λιγόστεψα τις ώρες για να μειώσω την έκθεση των παιδιών στην οθόνη και το άγχος τους .Ωστόσο το μεγαλύτερο ποσοστό αδυνατούσε να παρακολουθήσει το πρόγραμμα και τις οδηγίες. Προσωπικά αυξήθηκαν οι ημικρανίες μου και σε καθημερινή βάση έπαιρνα παυσίπονα. Τα εκατοντάδες μηνύματα κάθε ημέρα μου προκαλούσαν έντονο στρες σε σημείο πανικού.
Υπό αυτές τις συνθήκες παιδεία αποδοτική θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει.
Ναι, πρέπει να βάλουμε την υγεία πάνω από όλα όχι όμως μόνο την σωματική αλλά και την ψυχική.
References
Shakya, H. B., & Christakis, N. A. (2017). Association of Facebook use with compromised well-being: A longitudinal study. American Journal of Epidemiology.
Tromholt, M. (2016). The Facebook experiment: Quitting Facebook leads to higher levels of well-being. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 19, 661-666.
Twenge, J. M. (2017). iGen: Why Today’s Super-Connected Kids Are Growing Up Less Rebellious, More Tolerant, Less Happy – and Completely Unprepared for Adulthood. New York: Atria Books.
